Nie ulegaj stereotypom

Nie ulegaj stereotypom

Dlaczego kryzys bezdomności, a nie bezdomność

Kryzys bezdomności ma wiele twarzy! Nie ulegaj stereotypom!
Archiwa Fundacji NGO

Pojęcie Kryzys pochodzi z języka greckiego (κρίσις – „krisis”). Oznacza „wybór, decydowanie, zmaganie się, walkę, w której konieczne jest działanie pod presją czasu. Cechą kryzysu jest nagłość, urazowość i subiektywne konsekwencje urazu w postaci przeżyć negatywnych.”

Sytuacje kryzysowe mieszczą w sobie zdarzenia losowe, niepowodzenia, porażki. Cytując za wikipedią „życie każdego człowieka naznaczone jest ciągłymi zmianami w następstwie krytycznych wydarzeń.”

Kryzys bezdomności oznacza „nie z własnej woli”, „nie w pełni świadomie”,  a także „utratę kontroli nad własnym życiem”.

Język jakim opisujemy zjawiska ma bardzo duże znaczenie. Dowodzi tego choćby model, który stworzył amerykański psycholog Gordon Allport. Model znany jako „piramida nienawiści” jaki zaproponował, pokazuje eskalację negatywnych zjawisk wynikających z języka jakiego używamy. Bo mowa nienawiści prowadzi do dehumanizacji, dyskryminacji, wykluczenia, prześladowania.

Stereotypowe ujęcie osoby żyjącej na ulicy jest niesamowicie krzywdzące. Bo to przede wszystkim człowiek i nie zawsze to „alkoholik”, który „sam jest sobie winien”. Nikt nie marzy o bezdomności. Za człowiekiem, który stracił dom, stoi szereg wydarzeń, które doprowadziły go do takiego momentu i do tego miejsca. I nie zawsze jest to alkohol. Jak się zwykło mniemać. Okoliczności są różne, utrata pracy i zbyt wysoka rata kredytowa, choroba, przemoc, pobyt w więzieniu.

Znam historie osób, które pracowały, lecz straciły miejsce zamieszkania, w wyniku czego trafiły na ulicę, bo niechętnie zatrudniane są osoby… bez stałego adresu zamieszkania. To jeden z licznych przykładów tej smutnej, samotnej drogi, która jest kryzys bezdomności. To także więzień, który odbył swoją karę i nie ma do czego wracać. To mężczyzna, który spadł z rusztowania, będąc za granicą i nie był ubezpieczony przez zatrudniającego. To kobieta, która musiała uciekać z domu, bo przykładny mąż i ojciec stosował przemoc fizyczną. To nastolatka, która uciekła z przemocowego domu. Tak dużo historii, tak dużo twarzy.

Jednym z działań Fundacji NGO jest edukacja. Nie chcemy pozostawać obojętni wobec zjawisk, które trawią nasze społeczeństwo. Kryzys bezdomności ma wiele twarzy! Nie ulegaj stereotypom!

https://obcasy.pl/piramida-nienawisci-gordona-allporta-czyli-5-poziomow-dyskryminacji